ΣΩΤΗΡΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΙΣΚΟΙ

(Του Βαξεβάνου Θεόδωρου)

Για άλλη μια φορά ο ελληνικός λαός εξαπατήθηκε και μάλιστα τώρα από ‘’αριστερή’’ κυβέρνηση. Το ελπιδοφόρο όμως και αισιόδοξο είναι ότι δεν πιάστηκε στην παγίδα του δημοψηφίσματος που του έστησε η ρεφορμιστική αριστερά. Και αναφέρομαι σε ελπιδοφόρο μήνυμα διότι παρ όλη την πρωτοφανή και λάβρη κινητοποίηση των ιθυνόντων της Ε.Ε και των εσωτερικών εντεταλμένων τους δεν κατάφεραν να του αποσπάσουν το ΝΑΙ και να τον καταστήσουν έτσι συνένοχο της καταστροφή,αλλά και να νομιμοποιήσουν τα πολιτικά τους εγκλήματα οι προηγούμενοι κυβερνώντες. Είναι μια απόδειξη πως οι Έλληνες πολίτες είναι αρκετά ώριμοι και διαθέτουν αναπτυγμένη την ικανότητα ορθολογιστικής ανάλυσης των γεγονότων,όταν οι καταστάσεις το επιβάλλουν. Οι επικείμενες κοινοβουλευτικές εκλογές είναι κρίσιμες και απαιτούν την ιδιαίτερη προσοχή των πολιτών.Είναι κρίσιμες γιατί πρώτη φορά δεν υπάρχει πολιτικό σχήμα που να αντιπροσωπεύει τα συμφέροντα,όχι προσωπικά κομματικοπελατειακά αλλά του κοινωνικού συνόλου.Γιατί τα πολιτικά κόμματα δεν έχουν κανένα απολύτως σοβαρό πρόγραμμα πέρα των εντολοδοτών τους. Γιατί πλέον οι πολιτικοί δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη στους σκεπτόμενους πολίτες. Γιατί εξάντλησαν τις υποσχέσεις τους και θα επενδύσουν μόνο σ’ αυτό που ξέρουν να κάνουν καλά,στην έντονη συναισθηματική φόρτιση των πολιτών (φόβο,τρομοκρατία,απειλές…).Γιατί οι μόνες ικανότητες και αξίες τους είναι η αναγνωρισιμότητα που τους προσφέρουν τα συστημικά Μ.Μ.Εξαπάτησης για να λεν τις παπαρδέλες τους.Γιατί…

Όπως φαίνεται είναι επιβεβλημένη η ανάγκη οι πολίτες να πάρουν τις αποφάσεις λαμβάνοντας υπόψιν τις μακροχρόνιες επιπτώσεις που θα έχουν στους ίδιους αλλά και στις μελλοντικές γενιές.Γι’αυτό λοιπόν πρέπει να αποφασίσουν με βάση την κοπιαστική και επίπονη ορθολογιστική ανάλυση των γεγονότων και όχι του συναισθήματος,που μέσου αυτού θα προσπαθήσουν πολλοί καταφερτζήδες να πετύχουν τους στόχους τους.

Ένα αναπάντητο ερώτημα ,γρίφος θα έλεγα,είναι γιατί δέχτηκε η ‘’αριστερά της κακιάς ώρας’’ να υπογράψει την καταστροφική συμφωνία για το λαό,όταν γνώριζε εκ των προτέρων ότι συγχρόνως υπογράφει την πολιτική της καταδίκη. Επίσης θα πρέπει να απολογηθεί η κυβέρνηση για πιο λόγο επέτρεπε να βγαίνει 1 δις ημερησίως από τις τράπεζες τους τελευταίους μήνες και στο τέλος επέβαλε τραπεζικό έλεγχο στις αιματηρές οικονομίες και καταθέσεις του λούμπεν προλεταριάτου.Υποψιάζομαι ότι όλα έγιναν για τη σωτηρία της κουρελαρίας.Ποια σωτηρία όμως εννοούν όταν πολλά στελέχη της κυβέρνησης όπως πχ Σταθάκης,Τσακαλώτος έχουν τις καταθέσεις τους στη Μόργκαν και Γκόλτμαν σάχ και απαιτούν από τους δυστυχισμένους,να επιστρέψουν τα ψίχουλα απ’τα σεντούκια στις ελληνικές ιδιωτικές τράπεζες, ενώ οι ίδιοι δεν το κάνουν, γιατί δεν εμπιστεύονται την ίδια τους την πολιτική,τον ίδιο τους τον εαυτό. Ίσως σωτηρία να εννοούν τη μείωση των πετσοκομμένων συντάξεων και μισθών,τη μείωση της αγοραστικής αξίας των μισθών λόγω εσωτερικής υποτίμησης. Ίσως πάλι να εννοούν την αδυναμία των ελληνικών οικογενειών να ανταποκριθούν στα δάνεια, στους φόρους και στους φουσκωμένους λογαριασμούς.Μπορεί γι’αυτούς σωτηρία να είναι η πρωτοφανής μείωση κατά 25% του ΑΕΠ και η αύξηση της ανεργίας που μετατρέπει τα όνειρα των νέων σε εφιάλτες.Μπορεί σωτηρία να’ναι η παραχώρηση της διαμόρφωσης του κρατικού προϋπολογισμού και της διαχείρισης της δημοσιονομικής πολιτικής της χώρας σε αδίστακτα ξένα κέντρα εξουσίας.Κανείς δε γνωρίζει τι εννοούν σωτηρία.

Πάντως σύμφωνα με τον αδέσμευτο, όπως δηλώνει και όπως θα ‘πρεπε να είναι ο κάθε διανοητής, Γ.Κοντογιώργη μία ελπίδα υπάρχει για να διασωθεί η χώρα. Ή να απολογηθεί ο πρωθυπουργός και να πάει σπίτι του ή να αυτοκτονήσει. Και αν θέλει να μείνει στην ιστορία ως σωτήρας του τόπου,λέει, τότε δεν έχει να κάνει τίποτα άλλο παρά να συγκεντρώσει,σ’έναν έγκλειστο χώρο περιζωμένο με εκρηκτικά, όλους τους πολιτικούς αρχηγούς και να ανατιναχτούν μαζί. Εξτρεμιστικές απόψεις που μαρτυρούν όμως την αγανάκτηση των πολιτών και την κατάντια του τόπου

Προεκλογικά,ως γνωστό, θα παρατηρήσουμε για άλλη μια φορά ακραίες παρανοϊκές καταστάσεις. Θα δούμε ’’ευαισθητοποιημένους’’ πολιτικούς να παίρνουν σβάρνα τα κανάλια της διαπλοκής,στα οποία οφείλουν την όποια τους πολιτική καριέρα, να σχίζουν τα ιμάτια τους ότι θα μας βγάλουν από το χάος που οι ίδιοι δημιούργησαν.Θα τους δούμε τάχα να διαφωνούν ενώ δεν έχουν καμιά ουσιαστική διαφορά,αφού στην πραγματικότητα δεν έχουν κανέναν ιδεολογικό προσανατολισμό(δεν καταλαβαίνουν αυτοί από ιδεώδη και ιδανικά πέρα του τομαριού τους)Βέβαια εδώ έχει ευθύνη και η διανόηση που δεν εκτελεί συνειδητά τα καθήκοντά της.

Διανοούμενοι με την ευρύτερη έννοια του όρου είμαστε όλοι αφού σκεφτόμαστε και όπως είπαμε πρέπει ο καθένας μας όσο μπορεί να αναλύει ορθολογιστικά τα πράγματα.Με την ειδικότερη όμως σημασία της έννοιας,διανοούμενους θα χαρακτηρίζαμε όσους διαθέτουν οξύ κριτικό πνεύμα και την ικανότητα να διεισδύουν και να αναλύουν εκ βάθος ένα θέμα,ένα πρόβλημα.Σε αυτήν την κατηγορία θεωρητικά εντάσσονται οι πανεπιστημιακοί.

Με βάση όμως τα ελληνικά δεδομένα προκύπτει η ανάγκη να τους κατηγοριοποιήσουμε.Σε μια κατηγορία ανήκουν όσοι υπηρετούν με πίστη και φανατισμό είτε πολιτικές σκοπιμότητες είτε σκοτεινά συμφέροντα με αντάλλαγμα διορισμούς,περίωπες κοινωνικές θέσεις,διαχείριση προγραμμάτων εκατομμυρίων.Ισχύουν δηλαδή σε μεγάλο βαθμό οι σχέσεις του δούναι και λαβείν.Αυτοί οι τύποι ανθρώπων την κοινωνική καταξίωση την αξιολογούν με βάση την οικονομική τους ευχέρεια και ευμάρεια. Εδώ όμως ο Καζαντζάκης θα έλεγε ότι ο σημερινός άνθρωπος διανοητικά είναι υπεράνθρωπος και ηθικά ανάπηρος.

Σε μια άλλη κατηγορία ανήκουν αυτοί που κατέχουν εξειδικευμένη γνώση όπως π.χ οι τεχνοκράτες.Αυτοί δημιουργήθηκαν κατά την αποτυχημένη προσπάθεια των εκπαιδευτικών συστημάτων να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της τεράστιας συσσώρευσης της γνώσης. Με αποτέλεσμα να μη διαθέτουν πλατιά και ευρεία γενική μόρφωση,αφού η ανθρωπιστική παιδεία αφαιρέθηκε από τα προγράμματα σπουδών τους.Αυτούς τους τύπου εύστοχα ο Fachidiot τους ονομάζει «ειδικούς βλάκες»Είναι ειδική σε ένα θέμα αλλά δεν έχουν αναπτύξει τις ικανότητες που απαιτούνται για τη λήψη κρίσιμων αποφάσεων που αφορούν την κοινωνική και πολιτική ζωή.

Στην τελευταία κατηγορία εντάσσονται οι λεγόμενοι ελεύθεροι διανοητές.Δεν αφήνουν να πάει χαμένο το δικαίωμα τους να σκέφτονται ελεύθερα,γιατί είναι η μοναδική τους ελευθερία που δεν μπορεί να τους την στερήσει κανένας.Είναι ελεύθεροι από κάθε λογής εξουσία από κάθε κομματική δέσμευση και δεν έχουν σχέση με διανοουμενίσκους και σαλτιμπάγκους. Είναι οι περήφανοι αετοί που δεν ανέχονται κουτοπονηριές,εξυπνάκηδες,απατεώνες, ιδιοτελή κοινωνικά κατακάθια. Είναι αυτοί οι ωραίοι τύποι που αναζητούν την αλήθεια με οποιοδήποτε τίμημα, που καταγγέλλουν το ψεύδος,την αδικία,την ατιμία,που δεν ανέχονται τον περιορισμό της πνευματικής τους ελευθερίας.Είναι οι τύποι που ζηλεύει η κάθε κοινωνία αλλά που δυστυχώς σπανίζουν.

Θου.βου